چه کسی

         سکوت را

                  در چشمم

                             شکست

به شعرهایم آشنا و

                      به خوابهایم ناباور

 چرا که خواب را

                     اعتمادی نیست

اما چه گویمت

          که در روز

               به آن روشنی آفتاب

 آخرین زیبای چشمش

                با گلوی خونین را دیدم

 و به باور

 بر بستر سبزه ها با عشق پیوند زدم 

چه کسی سکوت را در چشمم شکست.