هوا در چارچوب خانه

به رقص افتاده است

نه توفانی شده است

در بلوغی بسوی نور

به سر و روی دیوار می پرد

از خانه گفتم

عطسه کردی؟

این را به فال نیک گیر

روزهای خوشی در پیش می باید

اگر چه دیر

اما فرجام هر حقیقت آغازیست.