بهار شاخه بود و

       خورشید

           قلب طبیعت

چشم من بیدار و

          چشم مردمی در خواب

باغ بوی شما می دهد

 موجگونه

         در فضای شناور بادهای شب

 روح اندکی خواب است

  تجلی در ممکن بیدار.