دل!

 تو درختی

      که سایه ای داری

لای شاخه هایت

پرندگان آشیانی دارند

سایه ای!

برتن  گرسنگان

و مردمان نگون بخت

به تماشای روزی

 و به آغاز هنگام

           مرا بیدار خواهی کرد.