جائی شنیده بودم
وقتی که سکوت می ترکد
شاعر
لبخندی همچو گل
بر روی لب هایش می نشیند
و دیوارهای کبود
از هجوم صدا
فرو می ریزند.
+ نوشته شده در پنجشنبه ۲۵ فروردین ۱۳۹۰ ساعت 13 توسط m.sahel
|
جائی شنیده بودم
وقتی که سکوت می ترکد
شاعر
لبخندی همچو گل
بر روی لب هایش می نشیند
و دیوارهای کبود
از هجوم صدا
فرو می ریزند.