ای آشـــنای هم صـــدا

سـبز روشنـای نورسـا

ازین همــه درد آشــــنا

گویم به تو یک دل صدا

نامــت رسد در دل نــوا

کامت شود چون گل رها

یکــباره شرح عاشــــقا

بــارد هــزاران دل رسـا

آنــدم که عمر آتش فــزا

میراند آن جــان در سرا

زلـف تو شـمع ساقیـــــا

می دف به هر جا باقــیا.